dr Katarzyna Harabasz

Katarzyna Harabasz

Gabinet: 074B

Dyżur: czwartek godz. 10:00 -12:00

ORCID: 0000-0001-6446-8911

research gate

academia.edu

e-mail: katarzyna.harabasz@usz.edu.pl

 

Archeolog, absolwent Wydziału Historycznego, zakładu Teorii i Metod w Archeologii, Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 2015 roku uzyskała tytuł magistra pisząc pracę pod kierunkiem prof. dr hab. Arkadiusza Marciniaka pt. „Domesticated Dead. Building and their Funerary Meaning at the Neolithic site of Çatalhöyük”. W latach 2015- 2019 realizowała badania dotyczące Osteobiografii mieszkańców neolitycznej osady Çatalhöyük w Turcji, których efektem było stworzenie dysertacji doktorskiej pod kierunkiem prof. dr hab. Arkadiusza Marciniaka. Od marca 2020 roku adiunkt w Katedrze Archeologii Uniwersytetu Szczecińskiego.

Jako archeolog brała udział w badaniach wykopaliskowych między innymi w Klasztorze Pocysterskim w Bierzwniku, Kościele Jezuitów w Poznaniu, badaniach wykopaliskowych w Puszczy Białowieskiej. Od 2012 roku bierze aktywny udział w badaniach wykopaliskowych w Çatalhöyük prowadzonych w ramach Çatalhöyük Research Project, współprowadzonych obecnie przez Wydział Archeologii UAM. W trakcie badań jest odpowiedzialna za prace wykopaliskowe oraz eksplorację i dokumentację szczątków ludzkich. Jest członkiem zespołu antropologów fizycznych realizujących prace badawcze w projekcie.

Zainteresowania badawcze:

  • Bioarcheologia
  • Antropologia fizyczna
  • Osteologia
  • Tafonomia
  • Archeologia Sądowa
  • Archeologia Bliskiego Wschodu
  • Metodologia Archeologii

Udział w grantach badawczych:

W 2017/2018 roku realizowała zadania badawcze w ramach projektu NEARCH- Nowe scenariusze archeologii zaangażowanej w społeczność, realizowanego przy wsparciu Komisji Europejskiej w ramach programu Kultura. Wykonane zadania polegały na analizie i opracowywaniu danych empirycznych pozyskanych w trakcie badań terenowych na neolitycznym stanowisku Çatalhöyük w Turcji, znajdującego się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO. Ich efektem jest powstanie repozytorium cyfrowego pozostałości z tej ważnej osady (hatch.e-archaeology.org).

Członkostwo w międzynarodowych organizacjach

European Association of Archaeologists

Publikacje

Harabasz, K. 2017, Wartość poznawcza metod bioarcheologicznych w studiach nad szkieletem ludzkim, [w:] Zagadnienia aktualnie poruszane przez młodych naukowców 11, Kuczera M., Piech K. (reds.), Creativetime. Kraków, s. 293- 297. ISBN 978-83-63058-72-2.
Marciniak A., Dembowiak M., Filipowicz P., Hordecki J., Stosik W. 2017, TPC Area. Çatalhöyük Archive Report. Çatalhöyük Research Project, s. 83- 99.
Harabasz K. 2018, Charakter domostwa w kontekście rodzącej się idei powtarzalności praktyk funeralnych w dobie rozwiniętego neolitu na stanowisku Çatalhöyük w Turcji [w:] Pojęcie ewolucji. Aspekty społeczne, psychologiczne, gospodarcze i biologiczne, Łukomiak, K. (red.). Archaegraph. Łódź, s. 215- 247. ISBN 978-83-66035-10-2.
Marciniak A., Filipowicz P., Harabasz K., Hordecki J., Dembowiak M. Çilingiroğlu Ç. 2018, Excavations. Çatalhöyük Archive Report, 4- 18.
Marciniak A., Filipowicz P., Harabasz K. 2018, Jak upadło miasto. Çatalhöyük w ostatnich stuleciach swego istnienia [w:] Archeologia Żywa, Konczewski, P. (red.). Wrocław, s. 47- 54. ISSN 1426-7055.
Marciniak A., Marciniak J., Dembowiak M., Filipowicz P., Harabasz K., Hordecki J. 2019, Hatch: House at Çatalhöyük [w:] The European Archaeologist 62, Rebay-Salisbury, K., Salisbury, R. B. (reds.). European Association in Archaeology, s. 33- 35.
Marciniak A., Filipowicz P. Harabasz K. 2019. The Late Neolithic at Çatalhöyük in the TPC Area: An Overview, in: S. R. Steadman, G. McMahon (eds.) The Archaeology of Anatolia, Volume III, Recent Discoveries (2017-2018), s. 4-14, Cambridge: Cambridge Scholars Publishing.
Millela M., K. Harabasz, M. M. Koruyucu. 2019. Human Remains Team: research report season 2019. Çatalhöyük Archive Report.
Marciniak A., Marciniak J., Filipowicz P., Harabasz K. and J. Hordecki 2020. Engaging with the Çatalhöyük Database: House at Çatalhöyük (HATCH) and Other Applications, “Near Eastern Archaeology”, t. 83/3, s. 182–190. DOI: https://doi.org/10.1086/710611.